De afgelopen 2 jaar zijn we begonnen met een korte dag en dat beviel ons eigenlijk wel en dus hebben we besloten om dat dit jaar ook maar te doen. Het vereist wel
wat gepuzzel om dat voor elkaar te krijgen. We hebben besloten om ons basiskamp in de buurt van Briançon op te slaan (in La Vachette om precies te zijn) en
dan met de bus naar Modane te gaan. Met ingang van 2022 is er een directe bus van Briançon naar Modane...alleen gaat deze bus op weekdagen heel vroeg in de morgen
en in de avond. Maar in het weekend is er ook een bus in de vroege middag en dus beginnen we dit jaar maar eens op zondag te wandelen voor de verandering.
Dus tijd voor plan B: we lopen terug naar de camping en nemen de auto naar Modane. We kunnen de auto daar later dan wel weer ophalen als we weer terug op de camping zijn
aangekomen op dinsdag. Nou vraag je je misschien af waarom we dat niet meteen zo gedaan hebben....nou, ten eerste omdat we de auto liever op een camping achterlaten
dan op een openbare parkeerplaats en ten tweede omdat de korste weg van Briançon naar Modane via Italie gaat en wel via de 13 km lange Frejustunnel waarvoor 63 euro
tol betaald moet worden. Dat geld hadden we ons dus willen besparen door de bus te nemen. Maar goed, dat gaat dus niet zoals gepland.
En dus komen we in Modane aan met de auto, parkeren we deze dicht bij het treinstation en beginnen we alsnog met onze wandeling. Het is erg warm en dus besluiten we om
dan nog even te stoppen voor iets te drinken en ook meteen een toilet. Maar tegen 15:30 gaan we dan echt beginnen.
Eerst nog een stukje langs de hoofdstraat en dan naar het zuiden over het spoor heen de bergen in. Eén van de laatste gebouwen die we passeren is een moderne kerk
en Lupita moet hier al even in de schaduw zitten aangezien de hitte vat op haar begint te krijgen (in de bebouwde kom was het bijna 35 graden). Gelukkig staat hier ook een
waterbak met een kraan en dus kunnen we wat koud water over ons hoofd gooien voordat we weer verder gaan. We passeren een sportveld en dan gaat het echt serieus omhoog. We passeren onder
de snelweg A43 door waarna we het bos inlopen. Dat klinkt mooi en in de schaduw, maar eigenlijk is het gewoon heet en plakkerig en het klimt maar en het klimt maar totdat
we eindelijk op een 4x4 gravelweg uitkomen. Dit is het hoogste punt voor vandaag. Vanaf hier moeten we een stukje dalen om over de Charmaix beek te gaan en dan weer een klein
stukje klimmen naar het skidorp Valfrejus waar we een Airbnb hebben geregeld.
In de locale supermarkt halen we ontbijt voor morgenochtend en we lopen naar onze overnachtingsplek. Het is een klein maar gezellig compleet appartement en in hetzelfde
gebouw zit ook een restaurant dus er is geen enkele reden om terug te lopen naar het centrale plein vanavond. De eerste dag zit er op en we voelen ons nu al gaargestoofd.
|
|
|