Het was best een lang weekend rijden inclusief een bezoekje aan onze franse collega-koffiebranders in Samoëns en daarna nog een flink stuk binnendoor om op de camping in Nancroix aan te komen. Dus het oorspronkelijk plan om op maandag te gaan wandelen wordt 's morgens om 6 uur als de wekker afgaat overboord gegooid. We hebben gewoon geen zin....en we besluiten vandaag wel even de benen te strekken door van de camping naar Rosuel te lopen, maar pas morgen echt aan de wandel te gaan.
En dat doen we dus. We hebben geen haast en lopen zo rond 11 uur van de camping af. Aan de achterkant van het terrein is een voetgangershekje waarmee je meteen op de GR5 staat. Het begint meteen te klimmen tot net voorbij het Palais de la Mine. Daar raken we nog wel even het spoor bijster (dat heeft dit jaar dus zeggen en schrijven 15 minuten geduurd) omdat er als aanduiding een onconventionele wegwijzer staat ipv een GR-markering. Maar daarna gaat het weer goed als we rustig afdalen naar Les Lanches. Eigenlijk is het vanaf hier heel rustig vals plat omhoog over een breed stuk vallei naar Rosuel. De shuttle bus om ons terug te brengen naar de camping stopt niet op de parkeerplaats bij de refuge (wat wel logisch zou zijn en daarom dus waarschijnlijk niet het geval is), maar op zo'n 300m langs de weg in de richting van Peisey. Prima, we hebben nog een half uur voordat de bus komt, dus tijd zat. We zijn niet de enigen die verwachtten dat de bus bij de refuge stopt, want even later komt er een jongedame met een flinke rugzak hijgend aanrennen vanaf de refuge. De bus is op tijd en eigenlijk zijn we zo weer terug op de camping. Lekker even een stukje gelopen....niet meer dan dat.
|
|
|