maandag 7 augustus 2019
| Afstand (km) | 10 km | |||
| Afstand (tijd) | 3 uur | |||
| Stijging / Daling | 50m / 940m | |||
| Verhard / Onverhard | 50% / 50% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 28° 3 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Na een goede nachtrust zitten we samen met de rest weer aan het ontbijt van stokbrood, croissants, kaas en veel koffie. De lucht is strakblauw en het zonnetje schijnt, het wordt weer een fijne wandeldag vandaag. We hoeven niet ver dus we pakken alles op ons gemakje bij elkaar, babbelen nog even met de huttewaardin en tegen 10 uur zijn we dan weer op weg. Eigenlijk hoeven we alleen maar naar beneden vandaag, niks meer of minder.
Is het een spannende tocht vandaag? Nou, nee, dat niet. Reeds in het begin komt iemand die bij ons in de hut was afgelopen nacht ons tegemoet lopen: hij is met een groep al eerder vertrokken maar heeft zijn zonnebril verloren en loopt nu terug om 'm te zoeken. Helaas hebben wij de zonnebril ook niet gezien (ook niet op gelet overigens) dus hij is hem echt kwijt. Verder naar beneden staat iemand te fotograferen en we groeten hem vriendelijk zonder dat we antwoord krijgen. Kan gebeuren. De man komt ons later weer voorbij met statief in de hand en zonder te groeten, en als hij verderop weer staat te fotograferen geven wij het groeten ook maar op. Rare snuiter. En verder dalen we en dalen we over deze gravelweg. Eerst door de weide, dan een tijd langs de rand van het bos om vervolgens het bos in te gaan. Na een tijdje door het bos gelopen te zijn zien we wat geparkeerde auto's links en rechts en hé, hier wordt het asfalt. We lopen nu langs het asfalt naar de parkeerplaats van Bostan waar het behoorlijk druk is. We lopen verder langs het asfalt en passeren het gehuchtje Les Allemands om iets verder bij de volgende parkeerplaats uit te komen. Vanaf hier volgt de GR5 niet langer het asfaltweggetje maar duikt een pad op dat zo'n beetje evenwijdig loopt. Eigenlijk is het een hoop klauteren om maar niet op het asfalt te lopen, maar goed. Na de derde parkeerplaats wordt het allemaal wat vlakker en lopen we heel rustig naar beneden over een smal pad dat bijna aan een park doet denken. Uiteindelijk komen we bij de beschaving uit en wordt het pad een gravelweg en vervolgens weer een asfaltweg. Langs de oostkant van Samoëns lopen we richting de hoofdweg en het is wel weer even wennen met al die auto's. Bij de hoofdweg slaan we rechtsaf en verlaten daarmee de GR5 om richting het centrum te gaan aangezien daar ergens onze auto staat. We nemen vast niet de kortste weg maar zien wel het stadje en komen toch bij de auto uit. Die staat in de bakkende zon, een heel verschil met de regen die er met bakken naar beneden kwam toen we de auto hier achterlieten. Nog even een stukje tuffen met de auto en we zijn weer terug in Châtel bij ons basiskamp. |
 |
|||
|
|
||||
Download track GolSam.gpx