zaterdag 31 mei 2014
| Afstand (km) | 16 km | |||
| Afstand (tijd) | 4.5 uur | |||
| Stijging / Daling | 408m / 416m | |||
| Verhard / Onverhard | 25% / 75% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 22° 2 Bft
|
|||
|
|
||||
|
De volgende dag is het weer prachtig weer en hé, we moeten onze tent inpakken want vandaag lopen we met bagage. Dat is nieuw, tenminste voor dit jaar. Het past allemaal prima in de rugzak en het zou ook allemaal een stuk lichter moeten zijn dan vorig jaar aangezien we hebben geinvesteerd in lichtere slaapzakken, slaapmatjes, brander en pannetjes, maar zo voelt het niet. Volgens Lupita is haar rugzak heerlijk licht, maar die van mij voelt hetzelfde aan. Iets doe ik niet goed... We lopen de camping af en moeten de N62 oversteken. Dat kan effe duren want het is een continue rij met auto's richting Luxeburg. Maar een aardige vuilniswagen stopt voor ons en wuift ons om over te steken. Mooi! Kunnen we nu weer door het weiland omhoog, langs de windmolen in aanbouw en de grote schuur naar de GR5 terug. We lopen over asfaltweggetjes achter Grüfflingen langs om vervolgens het bos in te lopen. Hier begint een pittig klimmetje langs een huis en door het bos de heuvel over. Aan de andere kant daalt het rustig af en kom je weer op een asfaltweggetje uit wat geruime tijd gevolgd moet worden. Je ziet een dorpje liggen waar de weg ogenschijnlijk heen gaat, maar dat is Oudler en niet Burg-Reuland. Bij de eerstvolgende splitsing gaat de route linksaf en gaat het golvend naar beneden, helaas nog steeds over het smalle asfaltweggetje. Uiteindelijk gaat het dan steil naar beneden naar Burg-Reuland. De weg passeert een hotel en blijft steil dalen. Bijna beneden gaat de route niet door naar de hoofdweg maar rechtsaf steil omhoog. Het is even zwoegen naar boven, maar dan sta je ook bij de burcht waarnaar Burg-Reuland vermeld is. Vervolgens gaat de GR5 met een boog om de burcht heen naar beneden. Hier lopen we verkeerd en we maken dus een aanzienlijk grotere lus dan de bedoeling was, maar heel dramatisch is het niet. We hadden eigenlijk in Burg-Reuland willen lunchen, maar een bankje om op te zitten zien we niet. Bij het hotel een stuk terug was er wel eentje, maar daar zijn we nu al voorbij. Dan maar hopen dat bij het uitlopen van het dorp er nog wat is. En zo lopen we onder een poorthuis door het stroompje over meteen steil omhoog naar de oude spoorbaan. Daar is inderdaad een bankje, en de mensen die er al zitten staan op het punt weg te gaan. Dat is mooi meegenomen! Ik ben kletsnat op mijn rug, dus het is heerlijk om even de rugzak af te kunnen doen. We eten wat en kijken ondertussen naar de fietsers die de oude spoorbaan volgen. De route gaat verder nog een klein stukje omhoog over de asfaltweg en slaat dan rechtsaf evenwijdig aan de oude spoorbaan, maar iets hoger. We hebben leuk uitzicht over Burg-Reuland, maar dan gaat de route naar links en omhoog. Nou is de kortste verbinding tussen 2 punten een rechte lijn, maar zo recht tegen de heuvel op had van ons niet gehoeven. Het is erg steil en handen-en-voeten is praktischer dan met wandelstokken lopen. Mijn linkerhiel waar nog altijd een blaar op zit vindt het niet zo fijn allemaal. Wat verder naar boven komen we op een karrespoor uit en het stijgingspercentage daalt van kleresteil naar gewoon verrot steil. Het karrespoor heeft nog 2 erg steile stukjes voordat we bovenop weer op een asfaltweggetje uitkomen dat we rechtdoor oversteken, ook een asfaltweggetje op. We lopen een stukje door totdat er een weggetje naar links gaat. Hier gaat ook een karrespoor naar rechts en we weten van het boekje en de GPS track dat we rechtsaf dit karrespoor op moeten, maar er staat geen enkele aanduiding. Pas weer 50m verder staat er een GR teken op een paal. Het karrespoor daalt het bos in en komt bovenlangs een beekje te lopen. We blijven dalen en komen uiteindelijk op een onverharde weg die we rechtsaf op gaan. We lopen langs een ander beekje stroomopwaarts en het is hier prachtig mooi. Het voelt een beetje als de herontdekking van een vergeten stukje Ardennen....totdat we van onze sokken worden gereden door 2 mountainbikers. Bel op je fiets...misschien een idee (of tring-tring roepen). Maar ok, het blijft mooi. We volgens het stroompje tot aan een huis waar we het oversteken om aan de andere kant het bos in te klimmen. Deze klim zou niet zo steil moeten zijn als die net na Burg Reuland en dat klopt ook wel, gemiddeld. Het eerste stuk het bos in is pittig, maar in het bos is het beter te doen. Het bos uit is het weer een kort steil stuk waarna het weer wat vlakker wordt. Vervolgens een erg steile S-bocht die je ogenschijnlijk naar bovenop de kam brengt. Echter, daar aangekomen blijkt het hoogste punt nog veel verder te liggen bij een abri die al van enige afstand zichtbaar is. Dus nog een stuk niet zo steil maar wel vol in de zon, om vervolgens een laatste steil stuk te klimmen tot de abri. We staan nu op een kruising met een kleine asfaltweg die rechtsaf Luxemburg in gaat. Hier eindigt voorlopig even het GR5 avontuur, want we verlaten de GR5 om Luxemburg in te lopen aangezien in het eerste dorp (Leithum) een bus naar Troisvierges gaat. En we moeten doorlopen, want de bus gaat ieder uur om 5 minuten over het hele uur met uitzondering van 5 over 5 's middags: dan is er geen bus. Het is nu 15:45 dus als we de bus van 16:05 willen halen moeten we doorlopen, of wachten op de bus van 18:05. We stappen dus flink door het dorp in en zijn om 15:55 bij de halte, waar we zien dat de bus om 16:15 gaat en niet om 16:05. Ok, we hebben dus voor niks gehaast. We zitten nauwelijks 30 seconden bij de bushalte en de bus komt er aan. Hij passeert de halte en keert om terug te komen. Lupita rent er heen en zwaait waarna de bus stopt. We zijn de enige passagiers en voor 4 euro brengt hij ons naar Troisvierges, geweldig. Het is slechts een paar minuten over 4 als we wegrijden. Nog geluk dat we op tijd bij de halte waren! Bij station Troisvierges is het weerzien met de auto bijna ontroerend en we rijden naar de camping in Troisvierges waar we de dag afspoelen onder een fijne douche. 's Avonds lopen we naar restaurant Lamy, ongeveer één kilometer heuvelop (ouch), waar we in 2009 na onze bruiloft in een lang weekend Luxemburg heerlijk hebben gegeten. En dat is vandaag niet anders. Viergangenmenu, flesje wijn erbij....en dan weer teruglopen naar de camping. Op naar de volgende wandelweek in augustus... |
     |
|||
|
|
||||
Download track SchLei.gpx