woensdag 28 mei 2014
| Afstand (km) | 18 km | |||
| Afstand (tijd) | 4.5 uur | |||
| Stijging / Daling | 584m / 529m | |||
| Verhard / Onverhard | 15% / 85% | |||
| Landschap |
|
|||
| Weer |
 18° 5 Bft
|
|||
|
|
||||
|
Vandaag moet er serieus geklommen worden en we vinden het dus helemaal niet zo erg dat het zwaarbewolkt is. We rijden naar Stavelot en zetten de auto neer langs de hoofdweg van Trois-Pont naar Malmedy bij de bushalte "Les Ecoles". We pakken hier bus 294 naar Verviers tot aan het dorpje Tiege, waar we uitstappen en 11 minuten later bus 295 nemen naar het station van Spa. Dat loopt allemaal vlekkeloos. We waren van te voren gewaarschuwd dat het bussysteem in Wallonië aan alle kanten rammelt en niet deugt, maar dat is niet onze ervaring. Weliswaar rijden de bussen op onregelmatige tijden en soms maar 2-3 keer per dag, maar ze rijden wel op tijd en sluiten goed aan. We beginnen dus vandaag bij het station van Spa en lopen terug naar waar we gisteren de GR5 verlaten hebben. De route gaat langs het casino en dan omhoog naar de kerk, om vervolgens lang en recht door te blijven stijgen Spa weer uit. We gaan het bos in en komen langs een beekje uit. Zou dat hetzelfde beekje zijn waarlangs we gisteren afdaalden naar Spa? Zou zo maar kunnen... Het is een prachtig pad langs het beekje omhoog door het bos. Een aantal keren moeten we met een bruggetje het beekje oversteken. Maar uiteindelijk verlaten we het beekje en gaan we verder door het bos: eerst over een bospad, en dan over een lang recht karrespoor. Uiteindelijk lopen we het bos zo'n beetje uit over wederom een lang recht pad en zien we een informatiebord staan voor Fagne de Malchamps. Vanaf hier lopen we het veen op, een totaal ander landschap. Eerst over een grindpad en later over plankiers zigzaggen we over het veen. Het is wel wat fris hierboven, maar het is mooi om eens een ander landschap te zien. Na het passeren van van het infocentrum Berinzenne wordt het weer wat bossig als we over een lang recht pad lopen voordat we weer naar beneden de Fagne de Malchamps aflopen. Het is een behoorlijk door water uitgesleten stenig pad en ondanks dat het niet steil naar beneden gaat is het toch oppassen. Enigszins tot onze verrassing komen we uit op een asfaltweggetje en zien we huizen. Dit kan toch niet al Ruy zijn? Nou...nee, het is Andrimont, nog steeds hoog boven het dal. Hier moeten we een stukje langs de asfaltweg, maar bij de laatste huizen van Andrimont slaan we rechtsaf en dalen we verder door de velden naar Ruy, helemaal beneden. Hoog tijd voor een korte lunchstop, en ook om zoals iedere dag rugzakje en camera te wisselen. In Ruy is verder niks te beleven, dus na een paar mueslirepen gaan we weer. Even het beekje over en meteen strak weer omhoog. De uitzichten naar rechts zijn prachtig en eigenlijk is de klim best te doen. We moeten wel even wachten op een oude zwerfhond die rondscharrelt op het eerste asfaltweggetje dat we kruisen. Waarschijnlijk is hij ongevaarlijk, maar op een meter of 10 wachten tot hij verder scharrelt is de makkelijkste oplossing. Het klimt door naar Exbomont en verder, totdat we plotseling boven zijn. Er staat een bord met de hoogte (exact 500m) en het pad wordt ineens vlak en breed. En modderig! Grappig toch altijd dat het hier in de dalen droog is en bovenop nat. Maar goed, het pad is breed dus we kunnen makkelijk om de modder heen. Maar naar mate we verder vorderen wordt het pad steeds smaller en uiteindelijk is het bijna helemaal overgroeid met gele brem en ook bijzonder drassig. Het kost wat moeite om hier het pad te volgen, maar uiteindelijk lopen we dan weer een stuk bos in en gaat het makkelijker. Het wordt toch wel stilaan tijd dat we gaan dalen en we kunnen recht voor ons als het dal zien waar Stavelot licht. Maar net als het pad inderdaad het bos uit komt en naar beneden gaat, moeten we rechtsaf en dat gaat weer licht omhoog. Dat is echter maar van korte duur, want we slaan weer linksaf en gaan nu in een regelmatige lijn naar beneden. Niet steil, maar het daalt lekker door. Verder naar beneden komen we langs een beekje te lopen met aan de andere kant een kleine asfaltweg waar we uiteindelijk op terecht komen. Hier maakt de GR5 nog een rare bocht: we moeten linksaf langs de vangrails naar beneden en dan een hele smal tunneltje in dat we moeten delen met het beekje. Vrouwlief vindt dat héééélemaal niks, maar ja, zo loopt de route nou eenmaal. Bovendien ziet ze niet zo goed in het donker en we hebben geen hoofdlamp bij ons. Dus ik ga voor en zo hobbelen we het tunneltje onder de oude spoorbaan Trois-Pont - Stavelot - Franchorchamps door. Aan de andere kant zijn we meteen in Stavelot en is het nog een klein stukje naar de weg waar de auto geparkeerd staat. Dat viel al met al niet tegen! Vlak bij de auto is een winkel in koffie, thee en chocola, dat hadden we al gezien toen we vanochtend dus bus namen. Even rondneuzen dus. De eigenaar is een aardige duitser waar we even mee staan te praten, waarna we het pand verlaten met 3 soorten thee en oploschocola-met-sinaasappel. Lekker voor vanavond... |
      |
|||
|
|
||||
Download track SpaSta.gpx