St.Quirin - Col du Donon
 dinsdag 11 augustus 2015 		1041 km
Afstand (km) 20 km
Afstand (tijd) 7 uur
Stijging / Daling 850m / 415m
Verhard / Onverhard 0% / 100%
Landschap
Weer 25° 2 Bft

Vandaag gaan we een beetje afsteken. We hadden al een paar keer op de kaart gekeken naar de hele lus die de GR5 maakt om Abreschviller aan te doen zonder dat ons duidelijk was waarom de GR5 dat doet. Misschien heeft het iets te maken met de kantoor van de Club Vosgien die daar zit? Hoe dan ook, we kunnen op zich de auto in Abreschviller parkeren en daar een nachtje laten staan (we gaan in 2 etappes naar Schirmeck met een overnachting in Hotel du Donon) maar waarom zouden we? Liever laten we de auto bij de tent op de camping in St.Quirin staan, en dat doen we dan dus ook.

We vetrekken 's morgens tegen 10 uur gewoon lopend vanaf de camping via de GR5 het bos in, maar waar de GR5 naar links gaat richting Abreschviller lopen wij rechtdoor de route met de blauwe bolletjes volgend. Het karrespoor gaat nog enige tijd door tot op een soort kruising waar we rechtdoor gaan een smal bospad op dat langzaam tegen de helling omhoog gaat. Het is best een lekker klim en zo staan we niet veel later op het kruispunt van boswegen "Quatre Chemins" waar we wederom op de GR5 staan, maar nu op het traject van Abreschviller naar de Donon. De eeste hoogtemeters zijn gemaakt: stonden we op de camping nog op 290m hoogte, nu staan we op 440m hoogte.
Vanaf hier is het eigenlijk gewoon het bospad volgen richting het zuiden en niet afdalen. Het staat goed aangegeven hoewel soms de afstanden tussen markeringen zo groot zijn dat we gaan twijfelen of we niet ergens een afslag hebben gemist. En dat gebeurt dus ook, want na Col de Lendenstein hadden we blijkbaar ergens linksaf gemoeten om op Belle Roche te komen, maar dat missen we dus volkomen. We lopen door over het karrespoor en zien toch erg weinig markeringen. Een blik op de kaart leert dat we toch wel de goede kant uit gaan, en iets verder komt tot onze verbazing van links de GR5 weer op ons karrespoor uit. We hebben het uitzichtspunt van Belle Roche dus compleet gemist, maar we hebben ook geen zin om er weer voor terug te lopen.
Net voor de Tête de Calice zit weer zo'n lang stuk zonder markering, maar hier blijken we wel goed te zitten. Langs de Pierre St.Quirin (een wat tegenvallend stuk steen) is het een smal bospad wat weer overgaat in een karrespoor.
Na de abri is het even stevig klimmen naar de Borne Brignon en zelfs nog iets verder, waarna het weer vlakker gaat richting Croix Simon. Hier volgt een echt serieuze klim naar iets vóór Col de l'Engin waar de route de D145 oversteekt. Tijd voor een pauze om even wat te eten en we zitten neer op een paar boomstammen. Een paar minuten later krijgen we gezelschap van 2 Nederlanders die 's morgens in Abreschviller zijn begonnen en eigenlijk vandaag nog naar Schirmeck willen. Maar zij kunnen ieder moment dat ze willen stoppen en naar de familie op de camping bellen om ze op te komen halen, zo leggen ze uit. Dat is makkelijk, maar die luxe hebben we niet. De jongste van de 2 Nederlanders verteld dat hij in 2009 in Hoek van Holland aan de GR5 is begonnen en wij vertellen dat we in 2013 zijn begonnen. Als hij vanochtend in Abreschviller is begonnen loopt-ie behoorlijk door en dus vragen we ons af waarom hij 4 jaar langer nodig heeft gehad dan wij om tot hier te komen. Maar goed, misschien heeft hij gewoon minder wandeldagen per jaar.
We laten de Nederlanders aan hun lunch en vervolgens onze weg rustig klimmend naar de Col Entre les Deux Donons (822m) vanwaar de echte klim begint. Eerst nog een breed pad, maar al snel wordt het een smal paadje dat zigzaggend omhoog gaat met op sommige stukken wat klauterwerk over de stenen. Ik vind het eigenlijk best te doen, maar achter me hoor ik Lupita mopperen dat ze zich afvraagt of we het echt gaan halen. Net onder de top passeren we schuilplaats uit de 1e wereldoorlog en raken dan het spoor bijster. Klopt, want we hadden de schuilplaats dus niet moeten passeren: net daarvoor gaat de route verder omhoog en zijn we eigenlijk in een paar minuten boven.
Het is druk daarboven, zowel met toeristen als met wespen. Niettemin weten we een foto te schieten van de tempel zonder toeristen voordat we de wespen meer dan zat zijn en aan de afdaling beginnen. Het is een breed pad, wat uitgesleten hier en daar, maar eigenlijk zonder verdere problemen. Alleen het allerlaatste stukje komen we op een merkwaardige splitsing waarbij bij allebei de paden een GR5 markering staat. Alleen bij het rechterpad staat nog de opmerking "parking". We besluiten het linkerpad te nemen en komen net beneden Hotel Le Velleda op de D392 uit.
We hebben een reservering in Hotel du Donon, dus we moeten langs het asfalt omhoog tot 200m voorbij Hotel Le Velleda, dat ons veel te duur was. Daar aangekomen staat er een bord bij de ingang dat gasten voor Hotel du Donon zich moeten melden bij Hotel Le Velleda. Wij staan nog te mopperen dat we daar net langs zijn gelopen als een Frans echtpaar komt aanlopen. Ze leggen uit dat het hotel is overgenomen en dat er nou alleen nog kamers zijn: receptie en restaurant zijn in Hotel Le Velleda. Fijn, dan moeten we dus nog een paar keer op en neer vandaag. En zo lopen we weer terug naar Hotel Le Velleda waar we aan de receptie inchecken....en een kamer krijgen in Hotel Le Velleda. Erg prettig en makkelijk, we hebben het restaurant nu bij de hand. Na een fijne douche en nog beter dinner met flesje wijn is het goed slapen.






Klik voor grotere kaart

Download track StQDon.gpx