Thonon-les-Bains - Chevenoz
maandag 29 juli 2019
1526 km
Afstand (km) 24 km
Afstand (tijd) 8.5 uur
Stijging / Daling 1015m / 606m
Verhard / Onverhard 40% / 60%
Landschap
Weer 28° 1 Bft

Een nieuw jaar, een nieuwe start. De GR5 wordt nou serieus met het begin van de Alpen. En omdat we nog altijd proberen om zo min mogelijk met onze grote rugzakken op te lopen hebben we besloten om ons basiskamp op te zetten in Ch%acirc;tel, dichtbij de Zwiterse grens. Vanaf hier zijn er goede bus- en skiliftverbindingen naar het hele gebied.
En zo parkeren we voor onze eerste wandeldag de auto bij de kerk van Chevenoz, het eindpunt van vandaag, om bus 121 naar Thonon te nemen. We zijn zo'n 20 minuten te vroeg bij de bushalte en dat is maar goed ook want de bus is 15 minuten te vroeg. De bus zigzagt door kleine dorpjes met uitzicht op het meer van Genève, maar uiteindelijk om 8:30 zijn we dan toch bij het station van Thonon. Het is tijd voor ontbijt deel 2 en aangezien het station een verbouwing ondergaat lopen we richting het centrum voor wat croissants van de warme bakker voordat we vertrekken.
Het eerste stuk is door het stadje en we bemerken dat sommige dingen nooit veranderen: binnen een kilometer zijn we de route al weer kwijt en met behulp van de GPS komen we via wat kleine straatjes weer terug op de GR5. Nog voor we de laatste huizen passeren begin het pad al te klimmen en ondanks dat het niet zo heel laat is zweten we behoorlijk. Rustig klimt de route weg van het meer van Genève, soms in de zon en soms door een stukje bos. Best relaxt komen we aan in Armoy waar het lunchtijd is, naast de kerk. Vanaf hier gaat het nog een klein stukje door de velden voordat we op een lang bospad komen dat evenwijdig aan de D26 loopt. Het is hier redelijk vlak en het loopt lekker weg totdat we afdalen in Reyvroz.
In Reyvroz moeten we even opletten; de originele route is veranderd hier door een aardverschuiving een paar jaar geleden en zo ontdekken we dat we noordwaarts langs de D26 moeten lopen totdat we oostwaarts over een klein asfaltweggetje kunnen. Een verspilling van energie, want nu maken we een grote lus door Reyvroz terwijl er van het bospad een rechstreekse verbinding was naar waar we nu staan. Sterker nog, kort na de aardverschuiving was dat de tijdelijke route. Waarschijnlijk heeft de commercie in Reyvroz geklaagd en moest de route weer door het dorp komen. Hoe dan ook, we lopen het asfaltweggetje op tot aan het einde waar we even kort het bos ingaan om zo weer op de originele GR5 uit te komen net voor de afdaling naar Bioge.
En het is een flinke afdaling over een rotsig pad helemaal naar beneden wat we net zo'n beetje in de afgelopen uren hebben geklommen. Beneden bij de rotonde waar de wegen naar Thonon, La Chapelle d'Abondance en Morzine samenkomen ligt een klein raftingcentrum. Aangezien we zowel een toilet als iets koels te drinken nodig hebben gaan we eens kijken of ze ons kunnen helpen. De koude cola gaat sissend naar binnen en het voelt bijna als zelfkastijding dat we weer verder moeten, maar we hebben nou eenmaal de auto een stuk verderop staan. En dus gaan we....over de Dranse en dan dit dal weer uit. En het pad omhoog is verbijsterend steil, en dan hebben we ook nog de pech dat ze in het midden van het pad een sleuf hebben gegraven waarbij ze de vrijgekomen aarde aan weerskanten op het pad hebben gegooid waardoor er totaal geen ruimte meer is om te lopen. En zo krabbelen en glijden we met 20% omhoog. Een paar honderd meter verder komen we er in ieder geval achter waarom er een sleuf gegravens is: twee man zijn er een kabel in aan het leggen. We passeren ze en zodra we een vlak stukje zien waar we even schoon kunnen zitten is het tijd voor een pauze aangezien we een kloppend hoofd hebben van de inspanning.
Nadat we weer wat zijn afgekoeld klimmen we rustig door naar het gehuchtje La Plantaz. Hier hebben we een dilemma: we kunnen een wat noordelijkere route naar het oosten nemen of een wat meer zuidelijke route. Volgens ons boekje is de noordelijke route de GR5 en de zuidelijke de variant, maar volgens de GPS track is het precies andersom. Volgens de bordjes langs de route....heten ze gewoon beide GR5 zonder aan te geven welke de hoofdroute en welke de variant is. Nou, ok, dan nemen we de zuidelijkere route: een small asfaltweggetje.
We passeren een ander gehucht, Chez les Girard, waar we andere wandelaars tegenkomen, de eerste vandaag. Maar zij hebben wel flinke rugzakken, respect, terwijl wij alleen maar een klein dagrugzakje hebben. We lopen ze voorbij, maar kort daarna zien we een uitnodigende boom voor een laatste pauze. Terwijl we de laatste slokken (warme) limonade naar binnen gooien komen de andere wandelaars ons weer voorbij. Na een minuut of 10 besluiten we verder te gaan omdat we voldoende opgepept zijn voor het laatste stukje, wetende dat daar nog een klimmetje in zit.
We komen weer samen met die andere tak van de GR5 en dalen dan langzaam af naar het riviertje Ugine. Aan de andere kant zien we een verticale rotswand en we beginnen ons af te vragen hoe we daar omhoog moeten. Maar dat gaan we vanzelf zien....want nadat we het stroompje zijn overgestoken gaat een smal pad omhoog, steiler en langer dan we hadden verwacht of gehoopt. Maar dan staan we op de D32. Nog niet helemaal boven, we moeten de weg oversteken en nog iets verder omhoog naar een kleine asfaltweg in Le Crêum;t. En dit is het betere handen- en voetenwerk, zo steil. Maar goed, we staan in het gehucht en nou hoeven we alleen nog maar af te dalen naar Chevenoz. Eigenlijk is het best een flinke afdaling en we worden niet zo blij van de gedachte dat we hier de volgende etappe ook weer omhoog moeten, maar daar is weinig aan te doen.













Klik voor grotere kaart

Download track ThoChe.gpx